Szybkie udzielenie pierwszej pomocy zdecydowanie zwiększa szanse osoby poszkodowanej na powrót do pełnej sprawności fizycznej.
Na czym polega pierwsza pomoc?
Pierwsza pomoc to zespół działań, których celem jest ratowanie osoby znajdującej się w stanie zagrożenia zdrowia i życia. Pierwszą pomoc wykonują osoby, które znajdują się na miejscu wypadku – do udzielenia pierwszej pomocy zobowiązani są wszyscy, bez względu na posiadane kwalifikacje czy szkolenia. Nieudzielenie pomocy może grozić karą pozbawienia wolności do lat 3.
Jednym z ważniejszych kroków, które powinien wykonać świadek zdarzenia jest zawiadomienie odpowiednich służb. Dodatkowo udzielający pierwszej pomocy nie musi obawiać się konsekwencji wynikających z nieumiejętnego przeprowadzenia czynności ratunkowych – w kryzysowej sytuacji najważniejszą kwestią staje się bowiem ochrona życia poszkodowanego.
Pierwsza pomoc u dzieci – podstawowe zasady
Dzieci bardzo często padają ofiarą różnego rodzaju wypadków – większość z nich kończy się zazwyczaj na odrobinie strachu, jednak niektóre wymagają podjęcia szybkich i zdecydowanych działań.
Pierwsza pomoc u dzieci różni się od pierwszej pomocy udzielanej osobom dorosłym. Główną różnicą jest to, że resuscytację poszkodowanego dziecka zawsze rozpoczyna się od 5 wdechów ratowniczych – reguła ta pozostaje niezmienna niezależnie od wieku dziecka.
Zaczynając akcję ratunkową należy pamiętać o szybkiej i realnej ocenie własnego bezpieczeństwa. Następny krok to sprawdzenie czy dziecko reaguje na głos i dotyk. Brak jakiejkolwiek reakcji będzie wymagał udrożnienia dróg oddechowych – sprawdzenie oddechu dziecka powinno trwać mniej więcej 10 sekund. W momencie obserwacji warto zwrócić uwagę na wszelkie anomalie takie jak spłycony, szybki lub nieregularny oddech.
Co robić gdy dziecko nie oddycha?
Stwierdzenie braku oddechu lub jego niepokojący przebieg wymaga podjęcia natychmiastowych akcji. Osoba udzielająca pomocy powinna niezwłocznie zawiadomić odpowiednie służby oraz jak najszybciej rozpocząć akcję resuscytacyjną.
Akcję resuscytacyjną należy rozpocząć od 5 wdechów ratowniczych, po czym koniecznym będzie wykonanie 30 uciśnięć. Tempo uciskania powinno wynosić 100-120 uciśnięć na minutę. Akcja ratownicza w przypadku niemowlaka oraz noworodka powinna zostać wykonana przy użyciu dwóch palców.
W przypadku starszych dzieci rodzaj ucisku należy dostosować zarówno do rozmiaru dziecka, jak i do możliwości fizycznych osoby udzielającej pomocy. Mniejsze dzieci reanimuje się używając jednej ręki, podczas gdy do reanimacji większych dzieci używa się obydwu rąk.
